ANALIZA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKO-MECHANICZNYCH GEOKRATY DO WZMACNIANIA NATURALNYCH NAWIERZCHNI LOTNISKOWYCH
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Geokraty używane do wzmacniania naturalnych nawierzchni lotniskowych są to polimerowe geosyntetyki komórkowe o przestrzennej, przepuszczalnej strukturze plastra miodu. Geokrata stosowana jest do zwiększenia bezpieczeństwa wykonywania operacji lotniczych poprzez poprawę nośności nieutwardzonych nawierzchni lotniskowych. Jednym z etapów weryfikacji skuteczności proponowanej geokraty były badania laboratoryjne zastosowanego tworzywa sztucznego. Przeprowadzone testy wykazały, że wykorzystane tworzywo sztuczne jest przydatne do produkcji geokraty. Dzięki wysokim właściwościom wytrzymałościowym geokrata po przyłożeniu obciążenia nie ulega uszkodzeniu ani zniszczeniu. Nośność naturalnych nawierzchni lotniskowych wzmocnionych geokratą z tworzywa sztucznego uległa poprawie o około 20%.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Bibliografia
ASTM D 4439-00 Standard Terminology for Geosynthetics
Baran M., Lisiecki J., Nowakowski D., Raport z badania rozciągania statycznego próbek z tworzywa sztucznego, ITWL, Warszawa 2020.
Baran M., Lisiecki J., Raport z badania ściskania krat lotniskowych z tworzywa sztucznego, ITWL, Warszawa 2020.
Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomalla J., Metody badań i ocena właściwości tworzyw sztucznych, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2000.
Greenfix Soil Stabilisation & Erosion Control, Presto Geosystems, The history of Geocells, 2016.
Gruin I., Ryszkowska J., Markiewicz B., Materiały polimerowe, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1996.
grunt-test, www.grunt-test.pl [access: 15.06.2022].
Han J., Thakur J.K., Parsons R.L., Pokharel S.K., Leshchinsky D., Yang X., A Summary of Research on Geocell-Reinforced Base Courses. Design and Practice of Geosynthetic-Reinfoced Soil Structures, 2013.
Instytut Maszyn i Urządzeń Energetycznych Politechnika Śląska, www.imiue.polsl.pl [access: 15.06.2022].
Kowalewska A., Wpływ zastosowania geokrat w podłożu gruntowym na nośność naturalnych nawierzchni lotniskowych w aspekcie bezpieczeństwa wykonywania operacji lotniczych, Warszawa 2022.
Lisiecki J., Baran M., Raport z badania zginania statycznego próbek z tworzywa sztucznego, ITWL, Warszawa 2020.
Novus HM, https://www.novus-hm.com [access: 15.06.2022].
Osiecka E., Materiały budowlane. Tworzywa sztuczne, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
Peacock A.J., Handbook of polyethylene. Structures, Properties and Applications, CRC Press 2000.
PERFO, http://www.perfo.co.uk [access: 15.06.2022].
PN-EN ISO 10318:2007 Geosyntetyki – Terminy i Definicje.
PN-EN ISO 178:2019-06 Tworzywa sztuczne. Oznaczanie właściwości przy zginaniu.
PN-EN ISO 527-1:2020-01 Tworzywa sztuczne. Oznaczanie właściwości mechanicznych przy statycznym rozciąganiu. Część 1: Zasady ogólne.
PN-EN ISO 25619-2:2015-11 Geosyntetyki. Zachowanie się podczas ściskania. Część 2: Zachowanie się podczas krótkotrwałego ściskania.
Politechnika Wrocławska, www.tworzywa.pwr.wroc.pl [access: 14.03.2023].
Presto GeoSystem, https://www.prestogeo.com [access: 15.06.2022].
PRONAR, www.pronar.pl [access: 15.06.2022].
Przegląd Lotniczy, www.plar.pl [access: 15.06.2022].
Wesołowski M., Włodarski P., Iwanowski P., Kowalewska A., Analysis and Assessment of the Usefulness of Recycled Plastic Materials for the Production of Airfield Geocell. “Materials 2021, 14”, 2021.
Zhao M., Zhang L., Zou X., Zhao H., Research progress in two-direction composite foundation formed by geocell reinforced mattress and gravel piles, “Chines Journal of Highway and Transport”, 2009.