KOMPETENCJE NIETECHNICZNE PERSONELU OBSŁUGUJĄCEGO PASAŻERÓW W PORCIE LOTNICZYM
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Kompetencje nietechniczne są niezmiernie ważne
w zawodach, w których pracownicy mają bezpośredni
kontakt z klientami – wymagana jest od
nich efektywna komunikacja, współpraca oraz
analiza zachowania innych osób, jak również zorientowanie
na cele, takie jak decydowanie oraz
adaptacja. Motywacją do napisania artykułu była
potrzeba ustalenia, w jakim stopniu kandydaci
na stanowiskach pracy personelu obsługującego
pasażerów w porcie lotniczym spełniają oczekiwania
tego typu organizacji, jeżeli chodzi o ich
sprawność w kontekście ww. kompetencji. Niniejszy
artykuł stanowi opracowanie o charakterze
teoretyczno-empirycznym. Zastosowana została
metoda sondażu diagnostycznego. Na potrzeby
badań własnych wybrano technikę ankietowania,
a użyte narzędzia badawcze to kwestionariusze
oraz testy. W ramach badań własnych wykorzystano
następujące narzędzia badawcze: Baterię
Testów APIS-Z (tzn. Test Zachowania i Test Historyjki),
Kwestionariusz Kompetencji Społecznych
oraz Test na komunikatywność. W niniejszym
artykule do interpretacji wyników badań własnych
zastosowano miary rozproszenia, czyli metody
z grupy statystyki opisowej, tzn. odchylenia
standardowego i wariancji. Na podstawie analiz
ilościowych i jakościowych można stwierdzić,
że badane osoby z grupy kandydatów na stanowiska
pracy personelu lotniczego wypadały lepiej
niż osoby już zatrudnione na tych stanowiskach.
W tym miejscu warto zaznaczyć, że ze względu
na ilość respondentów wyniki badań mogą być
opatrzone dużym błędem badawczym.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Bibliografia
Publikacje autorskie
Ballard R., Jak żyć z ludźmi. Program profilaktyczny dla młodzieży, Agencja Informacji
Użytkowej, MEN, Warszawa 1988.
Głodowski W., Komunikowanie interpersonalne, Hansa Communication, Warszawa 2001.
Goleman D., Inteligencja społeczna, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2007.
Góralski A., Metody opisu i wnioskowania statystycznego w psychologii, PWN, Warszawa 1976.
Kwiatkowska H., Pedeutologia, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008.
Matczak A., Jaworowska A., Ciechanowicz A., Stańczak J., Bateria Testów APIS-Z, Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Warszawa 2006.
Matczak A., Kwestionariusz Kompetencji Społecznych, Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Warszawa 2011.
Okoń W., Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 1998.
Szymańska-Świątnicka E., Pietrusińska J., Komunikacja interpersonalna. Jak porozumiewać się skutecznie? Materiał edukacyjny, PFED, Warszawa 2012, http://webcache.
googleusercontent.com/search?q=cache:9IQdgta-O6QJ:www.pfed.org.pl/uploads/
/9/9/8/19983953/broszura_komunikacja_interpersonalna_p1.pdf+&cd=9&hl=pl&ct=clnk&gl=pl&client=firefox-b-d [dostęp: 17.02.2022].
Śmieja M., Trójwymiarowy model inteligencji społecznej, „Czasopismo Psychologiczne” 1999, nr 2(5).
Zaborowski Z., Współczesne problemy psychologii społecznej i psychologii osobowości, Oficyna Wydawnicza „Profi”, Warszawa 1994.