CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH BEZZAŁOGOWYCH STATKÓW POWIETRZNYCH PRZEZNACZONYCH DO ROZPOZNANIA POWIETRZNEGO

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Tomasz Kulik
https://orcid.org/0000-0003-4062-2552
Hubert Kaźmierczak
https://orcid.org/0000-0001-8843-568X

Abstrakt

Jednym z podstawowych zadań wykonywanych przez bezzałogowe statki powietrzne jest rozpoznanie powietrzne. Odgrywa ono wiodącą rolę zarówno w czasie pokoju, kryzysu, jak i wojny. Dzieje się tak, ponieważ bez wiarygodnych i aktualnych danych planowanie działań jest znacznie trudniejsze, mniej skuteczne, a w wielu aspektach wręcz niemożliwe. W aspekcie militarnym zadaniem rozpoznania powietrznego jest pozyskanie danych o przeciwniku, jak również ocena rezultatów prowadzenia działań wojsk własnych. Celem niniejszego artykułu była identyfikacja parametrów taktyczno-technicznych charakteryzujących bezzałogowe statki powietrzne wykorzystywane w Siłach Zbrojnych RP, przeznaczone do prowadzenia rozpoznania powietrznego. Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności opisano istotę rozpoznania powietrznego, następnie ustalono rolę i miejsce BSP w rozpoznaniu powietrznym, scharakteryzowano platformy użytkowane przez polskie wojsko, a w dalszej części zestawiono oraz porównano je pod względem takich parametrów, jak: rozpiętość skrzydeł, maksymalna masa startowa, prędkość przelotowa, prędkość maksymalna, długotrwałość lotu oraz zasięg operacyjnego działania. Pozwoliło to zobrazować różnice w ich budowie, określić pewne zależności i właściwości oraz sporządzić wnioski końcowe. W artykule posłużono się takimi metodami badawczymi, jak: analiza, synteza, uogólnienie oraz porównanie

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Kulik, T., & Kaźmierczak, H. (2022). CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH BEZZAŁOGOWYCH STATKÓW POWIETRZNYCH PRZEZNACZONYCH DO ROZPOZNANIA POWIETRZNEGO. Lotnictwo I Zagadnienia Bezpieczeństwa, 2(2), 47–63. https://doi.org/10.55676/asi.v2i2.17
Dział
Artykuły

Bibliografia

Artykuły i monografie

Adamski M., Rajchel J., Bezzałogowe statki powietrzne, WSOSP, Dęblin 2013.

Brzezina J.M., Atak dronów, WIW, Warszawa 2013.

Dmitruk T., Bezzałogowe statki powietrzne w Siłach Zbrojnych RP, „Nowa Technika Wojskowa” 2022, nr 4.

Karpowicz J., Bezzałogowe aparaty latające w operacjach powietrznych, AON, Warszawa 2003.

Karpowicz J., Kozłowski K., Bezzałogowe statki powietrzne i miniaturowe aparaty latające, AON, Warszawa 2003.

Kasperkiewicz J., Bezzałogowe statki powietrzne (drony) i najnowsze projekty regulacji prawnych dotyczące ich wykorzystywania, „Przegląd Prawniczy Uniwersytetu Warszawskiego” 2015, nr 1.

Kaźmierczak H., Wykorzystanie systemu BSP FlyEye 3.0 jako wsparcie z powietrza, praca inżynierska, LAW, Dęblin 2021.

Kompała D., Użycie systemów bezzałogowych statków powietrznych do rozpoznania

powietrznego w wybranych konfliktach zbrojnych, „Zeszyty Naukowe AON” 2014, nr 1.

Łokociejewski M., Rozpoznanie wojskowe. Cz. I Podstawy teoretyczne, AON, Warszawa 2003.

Maciejewski A., Bayraktar TB2 jako system operacyjny, „Wojsko i Technika” 2021, nr 6.

Michalska A., Badanie niezawodności wybranych elementów bezzałogowych statków powietrznych, LAW, Dęblin 2021.

Roginela J., Wetoszka A., Rozpoznanie powietrzne, WSOSP, Dęblin 2005.

Taktyka i dowodzenie w lotnictwie wojskowym, red. nauk. A. Wetoszka, B. Grenda, A. Truskowski, WSOSP, Dęblin 2015.

Wetoszka A., Pawelec M., Sokół W., Truskowski A., Taktyka lotnictwa, WSOSP, Dęblin 2017.

Zdrodowski B., Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, AON, Warszawa 2008.

Akty i dokumenty prawne

„AAP-6 (2011). Słownik terminów i definicji NATO zawierający wojskowe terminy i ich definicje w NATO”, Biuro Standaryzacji NATO, Bruksela 2011.

„Bezzałogowy system powietrzny klasy mini FlyEye. Instrukcja użytkowania” IU 1100.03.12.00, Ożarów Mazowiecki 2018.

„Orbiter - Opis i instrukcja obsługi” P/N 990039-B, Aeronautics 2017.

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie klasyfikacji statków powietrznych (Dz.U. z 2003 r., nr 139, poz. 1333).

RQ-21A Blackjack Small Tactical Unmanned Aircraft System (STUAS)”, Washington Headquarters Services, Arlington 2015.

„ScanEagle Operations Handbook”, 026-000052-000, v2.3. Bingen 2015.

Źródła internetowe

„Black Hornet airborne personal reconnaissance system”, Government & Defense,

FLIR System 2018, https://www.equipnor.com/media/2934/black-hornet-prs-brochure-web.pdf [dostęp: 25.10.2020]